[...] Είχε ήδη κουραστεί.
Κάθισε στο δάπεδο, οκλαδόν. Με δυσκολία ανάσαινε πια, λόγω του περιορισμένου
οξυγόνου. Άραγε, άξιζε τον κόπο; […] Ο
Άρης ξεροκατάπιε, καθώς το στόμα του είχε στεγνώσει για τα καλά. Μια ανατριχίλα
τον διαπέρασε. Κάτι σαν ρεύμα ηλέκτρισε το κορμί του. Αυτό που ως χθες ήταν
απλώς μια τρελή υπόθεση, ίσως βρισκόταν τώρα εδώ, μπροστά του. Θα το διαπίστωνε σε λίγο, όταν θα κατάφερνε
να προσεγγίσει το σημείο από κοντά [...]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου