ΑΚΡΟΠΟΛΗ
ΚΑΣΤΡΙΤΣΑΣ:
Έναν «νέο», αρχαιολογικό χώρo απέκτησε η πόλη των Ιωαννίνων
Έναν «νέο», εξαιρετικά ενδιαφέροντα και οργανωμένο πια
αρχαιολογικό χώρο -με χαραγμένες διαδρομές εντός των τειχών, στάσεις ξεκούρασης
και θέασης, ηλεκτροδότηση, φυλάκιο, χώρο στάθμευσης και χώρους υγιεινής-
απέκτησε η πόλη των Ιωαννίνων.
Ο λόγος για την ακρόπολη της Καστρίτσας η οποία είναι πλέον
επισκέψιμη, καθώς το έργο -οι εργασίες του οποίου είχαν αρχίσει από το 2011 με
προϋπολογισμό 1.200.000 ευρώ (συγχρηματοδοτούμενο από την Ε.Ε)- ολοκληρώθηκε με
επιτυχία. Το αποτέλεσμα είναι ιδιαίτερα προσεγμένο και μένει πια να εντυπωθεί
στη συνείδηση των Ιωαννιτών αλλά και να διαφημιστεί κατάλληλα ώστε να αποκτήσει
και την απαραίτητη επισκεψιμότητα.
Ο συγκεκριμένος αρχαιολογικός χώρος είναι ένας από τους
μεγαλύτερους της Ηπείρου. Περιβαλλόταν από πολυγωνικό τείχος περίπου 3.250
μέτρων, περικλείοντας μια έκταση 345 στρεμμάτων. Η οχύρωση διαθέτει έξι πύλες.
Όλες προστατεύονται από πύργους ή θλάσεις του τείχους και
έχουν μνημειώδη κατασκευή από ογκώδεις δόμους.
Ο λόφος, πάνω στον οποίο βρίσκεται η ακρόπολη, είναι
ένας επιμήκης ασβεστολιθικός όγκος που δεσπόζει στο νότιοανατολικό τμήμα της
λίμνης Παμβώτιδας. Η Παμβώτιδα, ηλικίας περίπου 7 εκατομμυρίων ετών, είναι μια από
τις αρχαιότερες λίμνες παγκοσμίως.
Στα τέλη της 2ης χιλιετίας π.Χ. εγκαθίσταται στην περιοχή του
λεκανοπεδίου το ελληνόφωνο φύλο των Μολοσσών. Η ίδρυση της ακρόπολης συνδέθηκε
με τον βασιλιά Θαρύπα, ο οποίος σύμφωνα με γραπτές πηγές προχώρησε στη
δημιουργία οχυρωμένων πόλεων (5ος αι. π.Χ.) Νεότερες έρευνες ωστόσο συνδέουν την
ίδρυση των ακροπόλεων με τον Πύρρο.
Η θέση της πόλης είναι στρατηγική καθώς βρίσκεται στη
διασταύρωση των οδών σύνδεσης της χώρας των Μολοσσών με τη Δωδώνη, την Αμβρακία
και τη Θεσσαλία. Κατά μια άποψη ταυτίζεται με την Αρχαία Τέκμωνα.
Η πόλη ήκμασε κατά τα ελληνιστικά χρόνια και ιδιαίτερα κατά
την εποχή του Κοινού των Ηπειρωτών. (3ος αι. π.Χ.) Η ακμή της διήρκεσε μέχρι το
168/167 π.Χ. όποτε πολιορκήθηκε και καταστράφηκε από τις λεγεώνες του
Αιμίλιου Παύλου κατόπιν απόφασης της ρωμαϊκής συγκλήτου.
Παρά την καταστροφή η πόλη δεν εγκαταλείφθηκε. Συνέχισε να
κατοικείται μέχρι τον 6ο αι. μ.Χ., όταν οι κάτοικοι εγκαταστάθηκαν πια στη νέα πόλη
των Ιωαννίνων. Τον 11/12 αι. μ.Χ.χτίστηκε η Μονή του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου
που υπάρχει μέχρι σήμερα.
(Τα στοιχεία αντλήθηκαν από τους ενημερωτικούς πίνακες της
Εφορείας Αρχαιοτήτων Ιωαννίνων)
[...] Για τους Μολοσσούς, το ισχυρότερο φύλο της εποχής,
διάβαζε πριν λίγο. Α, ρε παππού, εύκολα βάζεις, είπε μέσα του. Του άρεσε όμως
όλη αυτή η περιπλάνηση στη γνώση, γιατί καθώς έψαχνε κάτι συγκεκριμένο,
πιανόταν από κάτι άλλο και ταξίδευε προς εντελώς διαφορετική κατεύθυνση.
Μάθαινε πράγματα που δε γνώριζε και τα οποία είχαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Όπως,
για παράδειγμα, ότι ο βασιλιάς Θαρύπας ήταν εκείνος που έβγαλε την Ήπειρο από
την απομόνωση, τον 5 αι. π.Χ. Μετά από κάποια ήττα από τους Αθηναίους, οι
Μολοσσοί είχαν στείλει τον ανήλικο βασιλιά τους στην Αθήνα, για να μυηθεί στην
Αττική Παιδεία. Όταν επέστρεψε, έφερε μαζί του ένα πνεύμα προόδου που επηρέασε
όχι μόνο τους ίδιους, αλλά και τα άλλα ηπειρωτικά φύλα. Την ίδια χρονιά ο
Ευριπίδης του έκανε δώρο τη διδασκαλία της Ανδρομάχης στην Πασσαρώνα -την
πρωτεύουσά τους. Εκεί κατέφυγε αργότερα και ο Θεμιστοκλής, ο νικητής της
Σαλαμίνας, για να γλυτώσει από τους αντιπάλους του.
Τον Θαρύπα διαδέχτηκε στον θρόνο ο γιος του Αλκέτας , ο
πατέρας της Ολυμπιάδας. Ορίστε. Να 'το λοιπόν το 2α, «ΘΑΡΥΠΑΣ». Όμως το 2β; Ο
πατέρας, του πατέρα του Πύρρου; Έπρεπε να βρει σύνδεση στο Διαδίκτυο, αλλιώς θα
καθυστερούσε υπερβολικά [...]
(Aπόσπασμα από το μυθιστόρημα του Χ. Ζώη με τίτλο «Το Μεγάλο
Μυστικό»)
Κείμενο -
Φωτο: Χρήστος Ζώης | epilogesepirus.gr
Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη την ανάρτηση εδώ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου