Αποσπάσματα από το βιβλίο (6)

   [...] Η Eλληνική μπορεί να παραγάγει δεκάδες λέξεις μόνο με την αλλαγή μιας πρόθεσης», συνέχισε ο κ. Καραμάνος. «Για παράδειγμα: επι-βολή, ανα-βολή, κατα-βολή, υπο-βολή, απο-βολή, παρα-βολή, μετα-βολή, δια-βολή, υπερ-βολή. Μπορεί, ακόμη, με μεγάλη ευκολία να πλάθει λέξεις πολυσύνθετες. Αντι-κατα-βάλλω, αντι-παρ-έρχομαι, ανα-δια-τυπώνω, ανα-κατα-σκευάζω. Αλλά και λέξεις ομηρικές προφέρονται σήμερα όπως ακριβώς πριν από 3000 χρόνια.

Είναι η ίδια γλώσσα που λέει ακόμη τον ουρανό ουρανό και τη θάλασσα θάλασσα», τόνισε επικαλούμενος έναν στίχο του Ελύτη: «Τη γλώσσα μού έδωσαν ελληνική. Tο σπίτι μου φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου[...]  Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου», απήγγειλε.  Είχε πάρει φόρα και μιλούσε όλο και πιο γρήγορα τώρα [...]