[...] «Και θα κρατήσεις
μυστικά από μένα;» τον ρώτησε με μια νότα θεατρινισμού.
«Σου ανταποδίδω τα
δικά σου».
«Και καλά κάνεις…»
«Όταν θα είμαι σε
θέση, θα σου πω περισσότερα».
«Δε θα μου πεις!
Όπως δε θα σου πω κι εγώ…»
«Μυστικά και ψέματα,
λοιπόν…»
«Σε ομιχλώδες
σκηνικό. Δες έξω...»
Εκείνη την ώρα η ομίχλη είχε κατέβει πολύ χαμηλά,
σκεπάζοντας το Κάστρο αλλά και όλη την παραλίμνια περιοχή. Από το τζάμι του
παραθύρου αχνοφαίνονταν οι λατέρνες του δρόμου.
Η πόρτα άνοιγε διαρκώς, κόσμος έμπαινε κι έβγαινε και η ατμόσφαιρα ήταν
ιδιαίτερα ζωηρή. Η αρχική νευρικότητα είχε ξεπεραστεί προ πολλού [...]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου