[...] «Κάτι καινούριο είχε
ανατείλει. Το 'πα καλά;» τον πείραξε ο Άρης.
«Μια χαρά το 'πες. Άκου άλλη φάση τώρα...»
συνέχισε, απνευστί σχεδόν, ο Αρίστος.
«Είκοσι Γενάρη του '74. Χειμώνας. Το κρύο
τσουχτερό. Παίζουμε με τον Ηλυσιακό στην Αθήνα. Εμείς κυνηγάμε άνοδο. Το γήπεδό
τους δε χωράει ούτε κατά διάνοια τον κόσμο μας. Προτείνει τότε ο πρόεδρος να
γίνει το ματς στη "Λεωφόρο", με τη συμφωνία να τους δώσει τις
εισπράξεις από δώδεκα χιλιάδες εισιτήρια. Άλλο που δεν ήθελαν! Ο αγώνας θα
γινόταν πρωί, γιατί το βράδυ έπαιζε ο Παναθηναϊκός. Δε θα το πιστέψεις, Άρη!
Ούτε εμείς το πιστεύαμε τότε κι ας το ζούσαμε... Είκοσι χιλιάδες κόσμος μέσα στο γήπεδο και πέντε απ' έξω.
Ρεκόρ όλων των εποχών! Και τι ματς… Στο πέμπτο, έκτο λεπτό πιάνει μια βολίδα ο
Γκλασμάνης από σαράντα μέτρα, 1-0. Ντελίριο στην κερκίδα.
Μετά τον αγώνα, ο
Δομάζος -που ήταν στην εξέδρα- πήγε στ' αποδυτήρια και του 'δωσε συγχαρητήρια.
''Μόνο στην Αγγλία μπαίνουν τέτοια γκολ'', του είπε. Τελικό σκορ, 4-0. ''Χάθηκε
η μπάλα από τον Άγιαξ της Ηπείρου'', έγραφαν την άλλη μέρα οι εφημερίδες. Μετά
τον αγώνα, φτάσαμε μέχρι την Ομόνοια πανηγυρίζοντας [...]»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου