«[...] Μετά το σινεμά, που
λέτε, ανεβαίναμε προς το ''Ντράγκστορ''
-αρχή Δωδώνης- για συζήτηση επί της
ταινίας. Εκεί να δεις κόντρες! Οι πιο διαβασμένοι έδιναν ρεσιτάλ.
Έφτιαχνε κι έναν καφέ, θυμάμαι... Νες με γάλα κι ο αφρός να μένει ως το τέλος.
Πουλούσε και εφημερίδες, περιοδικά,
βιπεράκια...»
«Τι
"βιπεράκια";» ρώτησε η 'Ελλη.
«Σαν τα σημερινά
μπεστ
σέλλερ, σε μικρό μέγεθος, ξέρετε. Αστυνομικά, κατασκοπείας, δικαστικά,
τέτοια. Τι θυμάται κανείς όσο περνάν τα
χρόνια, ε; Και πριν το σινεμά, από τη γωνία του "Ίλιον" παίρναμε
στραγάλια και σταφίδες στο εικοσάρικο. Ήταν ένα γωνιακό μαγαζάκι, ίσα ίσα
χωρούσε ο μάστορας μέσα. Μόδα τότε ήταν η βόλτα. Όλη η πόλη πήγαινε πάνω κάτω, από το Ρολόι
μέχρι το Δικαστικό μιλάμε τώρα. Λίμνη
σπάνια κατεβαίναμε, δεν είχε τίποτα ιδιαίτερο, δυο τρία μαγαζάκια μόνο. Όσοι
είχαν βέβαια κάποιο αμόρε, όλο και κατέβαιναν για ρομαντζάδα [...]»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου