«Θα ‘ναι τα Γιάννενα, ψιθύρισα,
στο χιόνι και στον άγριο καιρό
γυάλινα και μαλαματένια».
(Μ.Γκανάς)
Ο καιρός μάς επιφύλαξε εκπλήξεις τελευταία.Το άφθονο χιόνι
έφερε στην επιφάνεια εικόνες ξεχασμένες και κινητοποίησε μια εσωτερική χαρά που
κρυβόταν σε παιδικές μνήμες.
«Μπήκε στον κυρίως ναό με τις παμπάλαιες αγιογραφίες κι άναψε
ένα κεράκι. Το ελάχιστο φως που έμπαινε σε δέσμες από το μικρό παράθυρο, αλλά
και τα κεριά που τρεμόπαιζαν από το αεράκι που περνούσε εντός έκαναν την
ατμόσφαιρα τόσο κατανυκτική, που οι αναμνήσεις από την παιδική του ηλικία δεν
άργησαν να κάνουν την εμφάνισή τους [...]
Υπήρχαν κάποια τοπία που δεν έφευγαν ποτέ απ' το μυαλό του,
όπως εκείνο το καλά κρυμμένο μονοπάτι που θυμόταν από τα παιδικά του χρόνια.
Όταν χιόνιζε, έμοιαζε ολόκληρο πασπαλισμένο με ζάχαρη άχνη και φυσική σαντιγύ.
Τα γυμνά κλαδιά των δέντρων σκεπάζονταν από παχουλά στρωματάκια φρέσκου
χιονιού, ενώ εκείνα των θάμνων ήταν καλυμμένα με απαλές πιτσιλιές οικολογικής
λευκής μπογιάς. Όλη η παρέα περνούσε από κάτω, πόσες φορές άραγε, προσέχοντας
μην και αγγίξουν κανένα κλαδί και χαλάσουν το μαγικό τους σκηνικό».
Χ.Ζώης - «Το μεγάλο μυστικό»
Κάποιες φωτογραφίες κι ένα βίντεο που μαγεύει, επαληθεύουν το
σκηνικό...
https://www.youtube.com/watch?v=95VdtjY5js8
video: Ν.Ρούσσης
